Usos
En medicina utilízase como adstrinxente, antiséptico, para o tratamento de diarreas, hemorroides, inflamacións orais e de gorxa, fortalecemento de enxivas, tratamento de afeccións cutáneas e como hipotensor, entre outros usos.
En moitas zonas de España, os gromos tenros, de sabor acedo e amargo, utilizáronse como verdura comestible para persoas, tanto en cru como cocidos ou en tortilla, pero indubidablemente os seus froitos, as amoras, son as máis consumidas, tanto crúas como en marmeladas, xeleas e sobremesas. Antigamente adoitábanse buscar “bulleiros” (tamén chamados cagadas de avespa) nas silvas secas. Tratábanse de bugallos nos que as avespas depositaban os seus ovos e cando saían, os buracos recubríanse dunha sustancia melosa que os nenos e nenas adoitaban buscar e comer. Tamén se utilizan para a alimentación animal, principalmente de cabras e de porcos ou cabalos. O néctar das súas flores forma parte da maioría dos meles. Elabórase licor de amora, licor tradicional en moitas rexións, viño de amoras e outras bebidas non alcohólicas. O seu uso como combustible é coñecido para acender lume. En casas, edificios e instalacións agropecuarias, utilízanse para facer teitos, cercas, etc. Coas silvas tamén se poden realizar diversos utensilios como arados, trillos, agullas para coser sacos, cestos e recipientes, colmeas, cordas e ataduras, etc. En canto ao uso ambiental, pódese facer referencia a que se consideran moi efectivas para o control da erosión. Debido a que se desenvolve en lugares onde as raíces atopan auga abundante, foi empregada para determinar a calidade agrícola de leiras.