Descrición

Tronco xeralmente delgado (aínda que ocasionalmente pode alcanzar os 2 metros de diámetro), coa característica casca branca pura, que na base do tronco escurece e racha coa idade. Os exemplares novos teñen cortiza parda, como a da cerdeira. O sistema raíz é raso e estendido. A coroa é máis ou menos ovada, frondosa, pero con pouca sombra, coas ramas case erguidas. As pólas do ano e as ventosas son glabras, con glándulas resinosas. As xemas son afiadas. As follas teñen uns 6 cm., dos cales 1/3 é o pecíolo. Isto é cilíndrico, o que o fai distinguilo do xénero Populus. As veas son rectilíneas, alcanzando a marxe da folla (diferenza con Populus nigra). Florece a finais do inverno, cos amentos machos xa formados no outono. Están sentados e sen pelos e miden uns 3-6 cm. de lonxitude e aparecen en grupos de 2 ou 3. As flores masculinas presentan 3 flores por bráctea, cada unha delas con dous estames de filamento bifurcados. As flores femininas aparecen en amentos solitarios de 1,5-3,5 cm. que poden soportar 3 flores de acalamida con estilos fíos. O froito é unha samara bialada, coas ás máis anchas que a propia noz; saen en grupos de 3 xunto á bráctea. Forman un cúmulo cilíndrico bastante compacto que se desintegra co paso do tempo. É unha especie de fácil xerminación e diseminación.