Berro de Prado

Nome Común: Berro de prado

Nome científico: Cardamine Pratensis

Sabías que?

Tamén se denomina Mandil de Señora ou Flor de Cuco porque florece entre abril e maio, cando o cuco empeza a cantar.
O nome de planta "Cardamine" deriva do seu sabor a cardamomo.

Descrición

É unha planta perenne que pode alcanzar entre 50 e 80 centímetros, cun único talo. As follas teñen entre 1 e 7 pares de folíolos, sendo o último de maior tamaño, redondeados na roseta basal e lanceolados no talo. As súas flores organízanse nun acio no alto, de cor rosada e veas máis escuras, aínda que tamén as hai brancas ou violetas. Os seus froitos son vaíñas con sementes alargadas que poden ser expulsadas a máis de dous metros de distancia.

Ecoloxía

Medra en prados húmidos ou preto da auga como en bordos de arroios e lugares sombríos de bosques e tamén en turbeiras ou marismas de Europa e oeste de Asia. Na Península Ibérica é fácil atopala no norte desde o nivel do mar ata 2.200 metros de altitude. Nalgunhas zonas do norte de Europa está en perigo de extinción.

Usos

Debido á súa riqueza en Vitamina C emprégase para depurar o organismo, tanto fresca en ensalada como en infusión. Ten propiedades diuréticas antirreumáticas e antiespasmódicas. Favorece a baixada do nivel de graxas malas no organismo e o equilibrio da tensión arterial. Combate o bocio, anemia, diabetes, anorexia e obesidade. É eficaz contra a bronquite, asma, tose e arrefriado. Úsase para a rexeneración dérmica de feridas na pel. Ademais úsase tamén en xenxivite, úlceras bucais e para a caída do pelo.

Ir al contenido