Hedera helix

Nome Común: Hedra

Nome científico: Hedera helix

Sabías que?

As súas bagas son velenosas para os humanos.

Descrición

 A nivel do chan progresan estendéndose, non superando os 5-20 cm. de altura. Non obstante cando atopan unha superficie axeitada para escalar; As árbores, as rochas ou as estruturas artificiais como valados, paredes ou enreixados poden superar os 30 m de altura. As follas da especie son de dous tipos: os novos, que se atopan nos talos que gabean, son lobulados e os adultos están enteiros e cordados, nos talos das flores que medran a pleno sol, normalmente a máis de 2 m do chan situado nas copas das árbores ou das rochas. As flores son pequenas, de cor verde amarelenta e agrúpanse en inflorescencias terminais de entre tres e cinco centímetros de diámetro por umbela. O seu néctar é unha importante fonte de alimento tardío para as abellas e outros insectos. A floración prodúcese a finais do verán e esténdese durante todo o outono. Produce pequenos froitos carnosos duns 5 a 10 mm, negro verdoso, púrpura escuro ou amarelo (raramente) en forma de baga, con 1 a 5 sementes que maduran desde finais do inverno ata mediados da primavera.

Ecoloxía

 Podémola atopar en bosques e rochas, especialmente en situacións de sombra, en case toda a Península.

Usos

 As hedras son plantas de cultivo moi populares nos seus hábitats nativos, tanto polo seu atractivo para a vida salvaxe como pola follaxe perenne, sendo especialmente valoradas para cubrir paredes.

Ir al contenido